Ξεκινώντας από την πλατεία του Παλιού Μικρού Χωριού και ακολουθώντας το μονοπάτι Μ12 σε λιγότερο από τρεις ώρες φτάνουμε στην κορυφή της Χελιδόνας.

Αυτή τη φορά ανεβήκαμε τέλη Σεπτέμβρη. Το τοπίο που συναντήσαμε είναι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με την προηγούμενη επίσκεψη μας στις αρχές Ιουνίου. Τα λιγοστά φυτοφάγα ζώα της περιοχής δεν βόσκησαν ποτέ στο μικροσκοπικό καταπράσινο «λιβάδι» της κορυφής. Τα χορτάρια θέριεψαν, κάλυψαν τα πάντα, μα στο τέλος ξεράθηκαν και αυτά και έμειναν για να χαρίσουν αυτό το χρυσαφένιο πέπλο σε αυτό το κομμάτι γης…

Επικρατεί η απόλυτη ηρεμία, αφού αγναντέψετε προς όλες τις κατευθύνσεις και χορτάσει το μάτι σας βουνοκορφές ένα πράγμα μένει να κάνετε:

«Στεκόμαστε για λίγο αγναντεύοντας την Λίμνη, το μόνο που αλλάζει από το μαγευτικό τοπίο και υποδηλώνει ότι ο χρόνος εξακολουθεί να κυλάει είναι η μορφή και η κίνηση από τα σύννεφα, απλώνουμε τα χέρια μας σε έκταση, νοιώθουμε το αεράκι να τυλίγει το σώμα μας, παίρνουμε βαθειά αναπνοή γεμίζοντας με όσο αέρα μπορούμε τους πνεύμονες μας και με όλη μας την δύναμη κραυγάζουμε εεεεεΕΕΕ…. Η σιωπή έχει μόλις σπάσει. Θυμηθείτε με!!»

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες τέλη Σεπτέμβρη του 2013 από μέλη της ομάδας του info-karpenisi.gr.