Βροχή και χαμοκέρασα!!

20 Ιουνίου και έχουμε φτάσει ήδη τις 6 ποδηλατικές διαδρομές στα πέριξ του Καρπενησίου. Το περασμένο Σάββατο λοιπόν πραγματοποιήθηκε για εμένα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες από αυτές. Οι καιρικές συνθήκες επηρέασαν σημαντικά πριν αλλά και κατά την διάρκεια της πορείας μας στο να συμβεί αυτό. Επίσης ένα άλλο στοιχείο ήταν ότι η ομάδα μας παρά τα 40 περίπου χιλιόμετρα αποδείχθηκε πιο συμπαγής από ποτέ.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Κεντρική πλατεία Καρπενησίου 17:00, ο ουρανός να είναι απειλητικά συννεφιασμένος. Να έχει βρέξει στον Άγιο Νικόλαο, στην Ράχη αλλά και στην περιοχή του Νόστιμου. Αρκετά αρνητικά σημάδια κάτι όμως που δεν μας πτοεί!! Η διαδρομή που θα ακολουθούσαμε είχε ως εξής:

Καρπενήσι - Ράχη Τυμφρηστού - Αρβανιτόβρυση - Προφήτης Ηλίας - Άγιος Κωνσταντίνος - Καλλιθέα - Κώνισκος - Κεφαλόβρυσο - Καρπενήσι

Μία διαδρομή 41 χιλιομέτρων με εκτιμώμενη διάρκεια 3,5 ώρες.

Στην πλατεία ξεκινήσαμε 11 ποδηλάτες, στην πορεία ενσωματώθηκαν άλλοι 2 με αποτέλεσμα να γίνουμε 13, γρουσούζικος αριθμός τελικά όπως αποδείχθηκε!

Στην διαδρομή όλα βαίνουν καλώς ή σχεδόν όλα καθώς στην πρώτη καθιερωμένη στάση προσπαθούμε να διορθώσουμε ένα πρόβλημα που είχαμε αντιληφθεί νωρίτερα. Το μπροστινό φρένο με δισκόπλακα ενός φίλου από την παρέα φρέναρε μόνο του, στην ουσία μία μικρή βίδα έβρισκε στον δίσκο. Προς στιγμή φάνηκε ότι το επιδιορθώσαμε αλλά τελικά διαπιστώσαμε ότι δεν μπορούσαμε να το αντιμετωπίσουμε. Σαν αποτέλεσμα είχαμε να αναγκαστούν να γυρίσουν πίσω τελικά δύο αναβάτες, μιας και ήταν παρέα.

Πριν την Ράχη φεύγουν και άλλα δύο παιδιά τα οποία είχαν δηλώσει ότι θα έρχονταν μέχρι εκεί.

Συνεχίζουμε λοιπόν 9 αναβάτες ανηφορικά προς τον δασικό που οδηγεί προς Άγιο Νικόλαο αλλά και Αρβανιτόβρυση όπου και ήταν το επόμενο σημείο που έπρεπε να περάσουμε. Παρόλο που είχε πέσει αρκετό νερό λόγο της έντονης βροχής ο δασικός ήταν σε άψογη κατάσταση, είχε βέβαια κάποια σημεία με λάσπες και νερό αλλά γενικά τα λάστιχα δεν κολλούσαν σχεδόν καθόλου. Επίσης δεν είχαμε και την σκόνη που είχαμε την τελευταία φορά.

Μετά λοιπόν από μία όμορφη διαδρομή φτάσαμε στην Αρβανιτόβρυση όπου και σβήσαμε την δίψα μας. Έχοντας και άλλα μέρη να επισκεφτούμε δεν καθίσαμε όσο την προηγούμενη φορά αλλά πολύ λιγότερο αν και ήμασταν πολύ καλά από θέμα χρόνου.

Αυτό βέβαια θα άλλαζε, ο χρόνος δηλαδή καθώς στην διασταύρωση πιο κάτω βρήκαμε.... χαμοκέρασα, είναι ένα φυτό που μοιάζει με τις φράουλες αλλά είναι μικρότερο σε μέγεθος και φυτρώνει σε μαλακά και γόνιμα χώματα στο δάσος συνήθως και απαντάται σε μεγάλες αποικίες κάτω από τη σκιά των ελατιών! Για να πούμε την αλήθεια η μεγάλη καθυστέρηση δεν έγινε εκεί αλλά λίγο πριν τον Προφήτη Ηλία, εκεί έγινε το μεγάλο τσιμπούσι!! Οι έξι από την παρέα είχαν φύγει λίγο πιο μπροστά, μία με δύο στροφές. Οι υπόλοιποι τρεις πηγαίναμε παρέα πιο πίσω. Ήταν και λιγάκι ανηφορικά, δεν κινούμασταν και γρήγορα έχοντας την ευκαιρία να παρατηρούμε με κάθε λεπτομέρεια οτιδήποτε έβλεπε το μάτι μας. Ξαφνικά στα αριστερά μας ξεπρόβαλε μία μικρή όαση! 10 μέτρα μήκος επί 6 σε ύψος γεμάτα χαμοκέρασα με πολλά από αυτά αρκετά ώριμα και στο μέγεθος ενός μικρό κορόμηλου! Απίστευτο! Χωρίς υπερβολή πρέπει να καταναλώσαμε πάνω από 6 με 7 χούφτες ο καθένας μας! Πραγματικά δεν μου έρχεται στο νου κάτι άλλο αντίστοιχο με τόσο έντονη γεύση και άρωμα!!

Τελικά μετά από επικοινωνία με τους μπροστινούς και αφού νόμιζαν ότι κάτι μας συνέβη αναγκαστήκαμε να φύγουμε... Τέλος πάντων, αφού συναντηθήκαμε ξανά όλοι μαζί κατηφορίσαμε προς Προφήτη Ηλία στην Μυρίκη. Συνοπτικά η αναμνηστική φωτογραφία καθώς το ρολόι δείχνει ήδη 20:10.

Εδώ κάνουμε την πρώτη αλλαγή πλάνων στην πορεία μας καθώς δεν περνάμε από τον Κέδρο όπως είχαμε αποφασίσει αλλά μέσα από την Μυρίκη αλλά και πάλι με κατεύθυνση τον Άγιο Κωνσταντίνο όπου και φτάσαμε περίπου 15 λεπτά αργότερα. Εδώ είχαμε άλλη μία αποχώρηση λόγο πίεσης χρόνου αυτή την φορά του Bio από Velouchi Free Ski Team ο οποίος πήρε τον δρόμο της επιστροφής μέσω του γνωστού δασικού που προτιμούν αρκετοί για το περπάτημα τους.

Η δεύτερη αλλαγή πλάνων ήταν ότι λίγο έξω από την Καλλιθέα κόψαμε έξω την ανάβαση του Κώνισκου. Έτσι περάσαμε την Καλλιθέα και πήραμε τον δασικό στα αριστερά μας που οδηγεί στο Κεφαλόβρυσο. Εκεί είχαμε το δεύτερο στοιχείο που στιγμάτισε την βόλτα μας μετά τα χαμοκέρασα, βροχή!!

Στην αρχή του δασικού λίγες μόνο ψιχάλες με μία ακόμη αποχώρηση όπου και μείναμε μόλις 7! Στα μέσα του δασικό και καθώς κάναμε control ξέσπασε η μπόρα... Ο δρόμος ήταν αρκετά άσχημος και καταπονούσε αρκετά τους τετρακέφαλους των ποδιών μας φτάνοντας τους στο όριο. Βέβαια ούτε σκέψη για στάση μέσα στην έντονη βροχή. Κάτι που τελικά κάναμε στο υπόστεγο στο σπιτάκι του τέννις όταν επιτέλους φτάσαμε στο Κεφαλόβρυσο! Πραγματικά μεγάλη ανακούφιση!

Η βροχή όμως δεν έλεγε να σταματήσει, ήμασταν και βρεγμένοι ούτως ή άλλως, οπότε δεν ήταν και πολύ δύσκολη η απόφαση μετά από 10 λεπτά και αφού ανανεώσαμε το ραντεβού για το επόμενο Σάββατο όπου φύγει φύγει, πρώτη φορά σε αυτή την παρέα καθένας για τον εαυτό του! Άλλος για Ξηριά, άλλος για Αγίους Ευρυτάνες... ακόμη έχω την εντύπωση πως μόνο εγώ πέρασα από την πλατεία στον υποτιθέμενο τερματισμό εκείνο το βράδυ....

Απόσταση διαδρομής 41 χιλιόμετρα
35% χώμα
65% άσφαλτο
διάρκεια 4 ώρες και 16 λεπτά (υπό βροχή και με απροσδιόριστη ώρα για συλλογή και βρώση.... χαμοκέρασων!!)